Nu vraag je je vast af wat ik ga doen. En ja, ik ga iets doen wat ik al een tijdje niet heb gedaan. En waar ik weer een keer heel veel zin in heb.
Ik ga weer eens een keer na een aantal jaar de City Pier City loop doen. En ik kijk er naar uit! Niet het voetje aan voetje schuifelen door Den Haag met als eindstation het Malieveld, maar wel weer even de sfeer voelen van het rennen met een soort van doel. De finish!
Op de blogs op ‘A Wish in a Bottle’ heb ik al vaker geschreven over mijn sportobsessie (als je het zo zou kunnen noemen) of wel de drang naar het willen onderzoeken waar mijn grenzen liggen.
Hoeveel kan ik hebben en hoe hard ben ik bereid te knokken om m’n doel te bereiken.
Inmiddels weet ik dat ik dat best goed kan, al zeg ik 't zelf. En zo heb ik ook jaren lang wedstrijdjes of georganiseerde loopjes gedaan. Uitdagende, saaie, avontuurlijke en indrukwekkende. Ze hebben allemaal een plekje in mijn hart.
Eigelijk kun je wel zeggen dat mijn hart het verlangen heeft om gezond en fit te zijn. En te voelen dat ik leef. Te sporten waar kan, gezond te leven en vooral ook te genieten.
De sportschool heb ik op den duur gedag gezegd. Ik had er niet veel zin meer in en had behoefte om m'n tijd te besteden aan andere dingen, maar het rennen in de natuur ben ik altijd blijven doen. Zand, bos of duinen het maakt me niets uit. Mezelf en een paar hardloop schoenen en ik ga ervoor.
Nu leek het me dus wel weer leuk om voor komend jaar wat leuke evenementen op m'n planning te zetten en ook met betrekking tot sport. En ja! Toen kwam deze weer voorbij!
Een thuis wedstrijd in m’n eigen Den Haag en mooie herinneringen aan vroeger.
Het idee was mij in beschrijven voor de halve marathon, maar helaas was deze al uitverkocht, en werd door het universum voor mij bepaald dat het dan de 10 km ging worden. Tel daar de loopjes met mijn kinderen in de ochtend bij op, en we komen een heel eind.
Ja lieve mensen! Ik ga het nog een keertje doen!
Een georganiseerd hardloop wedstrijdje. En ik heb er rete veel zin in!
