Oké oké, m’n voornemen is bij deze al mislukt. Vanaf 1 januari 2025 ga ik iedere dag bijhouden wat me bezig houdt op het gebied van ontwikkeling en groei.
Nou, ik kan jullie dus bij deze al vertellen dat dat me niet gaat lukken. En wel om de simpele reden dat de schrijfkriebels nu al zijn begonnen. Ik had het kunnen weten. Eigenlijk is het vertellen en schrijven een soort van automatisme geworden. Lopen de verhalen er in mijn hoofd gedurende de dag als een waterval naar buiten.
Zo ook vandaag. Onderweg naar mijn altijd zo kneuterige en heerlijke Limburg. Limburg heeft al sinds ongeveer 7 jaar mijn hart gestolen. De weg werd mij gewezen op het moment dat ik in een tijdschrift op zoek was naar een opleiding met betrekking tot energetisch kindertherapie.
Ik wilde dolgraag mijn hoog bewuste kinderen leren kennen en dan met name de fijn gevoeligheid en reacties daarbij op het fysieke lichaam. En zo zat ik bladerend in een tijdschrift waarna mijn oog viel op een opleiding instituut in Limburg.
Daar begon mijn reis. De weg naar binnen en langzaam maar zeker werden mijn eigen blokkades en patronen aan het licht gebracht. Waarna mijn meester en juf mij liefdevol en toch ook streng de fijne kneepjes van het vak hebben geleerd.
Vragen als:”Wie wil de foto van deze overleden persoon even lezen?” Waren geen uitzondering. En met de meeste fantastische begeleiding pakte ik iedere uitdaging aan die er op mn pad werd gelegd.
Dankbaar ben ik voor de kansen die me geboden zijn op het gebied van studie en de nodige kennis en wijsheid die met mij gedeeld is. Tot afgelopen zomer ik na veel kosmische cursussen en opleiding (lees: engelen, planeten, en het lezen van verschillende soorten energie) besloot het dichter bij de aarde te zoeken en mij erg aangetrokken voelde tot het sjamanisme.
Zaken als geestverruimende middelen trekken mij niet. Ik kan al reizen door tijd en ruimte terwijl ik met een kopje gewone koffie met je zit te praten, en dat leek mij genoeg. Maar m’n kennis en wijsheid verdiepen en verruimen betrekking tot deze stroming trok erg mijn aandacht.
Hoe alles met elkaar is verbonden en hoe belangrijk onze natuurwetten eigenlijk zijn werd me al snel duidelijk. Dus! Trok ik de dappere schoenen aan en schreef mij in voor een opleiding van een half jaar. De reis van de sjamaan. En eigenlijk… niet wetende waar ik aan begon.
Een reis vol verrassingen en onverwachte wendingen.
Voor ik begon en mij aan de voeten van de voorouders wierp met de vraag of zij een stukje van deze wijsheid met mij wilde delen had ik nog geen idee. Geen idee van hoe krachtig deze energie wel niet is. En werd ik door de maanden heen geleid naar situaties en ervaringen die mij dit wel even lieten zien. Een soort van onzichtbare maar zeer aanwezige hand die mij langzaam aan op het voor mij bestemde pad geleide. Mij liet zien dat ik nog net een stukje dieper mocht kijken met alle ongemakken van dien. Om te mogen zien en voelen waar het werkelijk in het leven om draait. En ik kan je vertellen dat het niet altijd een pretjes was. Net als al het leren en studeren en het doen van innerlijk werk op trauma's, patronen en blokkades. En tegelijkertijd zo waardevol.
Respect voor jezelf en je afkomst. De voorouders van vele generaties terug en de wijsheid die zij al generaties met zich meedragen. Het respect voor de natuur en alles dat leeft en hoe we deze dankbaarheid kunnen leven, voelen en weer doorgeven.
Alles tot in de details delen van wat het mij geleerd heeft gaat hier helaas niet op 1 pagina. Het is zo veel groter en waardevoller dan dat hier past op dit papier. En tegelijkertijd zo groot en waardevol dat het wel gedeeld moet worden.
Hoe we kennis en wijsheid die in ons zit willen delen is aan een ieder voor zich. Een cursus, workshop, boek of schilderij. Iedereen heeft zijn eigen wijsheid en kwaliteiten en de vrijheid dit in te zetten hoe hij of zij dat wil. Maar deel je wijsheid vanuit liefde. En deel het zo die zo met de wereld. Er is altijd wel iemand die er wat uit kan halen voor zijn groei.
Na Hoppie en de Magische Toverdrank, ontstaan vanuit de energetische kindertherapie, en Teddy en de Magische kleuren, wat in het nieuwe jaar zal verschijnen voor de allerkleinste kinderen onder ons, gaat er zeker nog een boek komen met betrekking tot alles wat ik van de reis van de sjamaan heb mogen ontvangen. Stiekem ben ik er al even mee bezig en kan ik weer niet wachten dit met jullie te delen.
En na vandaag? Voel ik me een gezegend mens met met een gevuld hart, dankbaar dat mijn meester en de voorouders mij mee hebben willen nemen op mijn reis van de sjamaan.